top of page
2. Jest konieczne przygotowanie kociołka, który trzeba zawiesić na trójnogu. Wpierw
BHP Eliksirów
-
By rozpocząć przyrządzanie eliksirów, należy zaopatrzyć się w ochronny fartuch i rękawice ze smoczej skóry.
jednak warto sprawdzić, czy naczynie nie ma jakichś wad fabrycznych, bądź użytkowych, nim zacznie się w nim przyrządzać mikstury.
3. Aby przyszykować adekwatne ingrediencje do wybranego eliksiru, należy przed tym przeczytać uważnie jego przepis.
4. Każda mikstura musi być uwarzona wedle receptury. Pominięcie jakiegokolwiek podpunktu przepisu jest równoznaczne z negatywnymi konsekwencjami, które mogą w wyniku takiego postępowania wyniknąć. Dlatego należy trzymać się receptury, by nie doświadczyć przykrych skutków nieuwagi i braku roztropności.
Jeżeli przepis nie zawiera jakichkolwiek wskazówek na temat kolejności dodawania ingrediencji, bądź eliksir jest dopiero w trakcie tworzenia i nie posiada takowej instrukcji, konieczne jest stosowanie podstawowej kolejności dodawania składników.
Warto pamiętać, że w praktyce tworzenia eliksirów nie ma czegoś takiego jak "mieszanie w prawo" bądź "mieszanie w lewo". Tutaj stosuje się określenia "zgodnie z ruchem wskazówek zegara" lub "zgodnie z ruchem przeciwnym do ruchu wskazówek zegara/wbrew ruchowi wskazówek zegara". Jeśli receptura nie mówi jasno, w którą stronę należy zamieszać dany wywar, wtedy kierunek mieszania nie ma znaczenia.
5.
Każda ingrediencja, która zostaje dodana do kotła musi mieć adnotację odnośnie jej ilości. To istotne, ponieważ nadmierne zastosowanie któregoś ze składników, bądź jego niedomiar może źle się skończyć. Jeśli natomiast się nie umieści takowej adnotacji, przykładowo - "Dodaje 2 krople ropy czyrakobulwy", tylko "Dodaje ropę czyrakobulwy", taki zapis będzie traktowany z góry jako stracony. Receptura powinna jasno określać, ile trzeba dodać danego składnika, toteż należy się do tego zastosować.
6.
Po zakończeniu warzenia eliksiru powinno się uporządkować swoje stanowisko pracy. Jeżeli efekt całej pracy ma być oceniony, należy jej próbkę umieścić w fiolce z nazwą substancji, imieniem i nazwiskiem czarodzieja, który ją wykonał oraz datę sporządzenia.
7.
Do warzenia należy choć raz użyć zaklęcia. Spis dostępnych zaklęć można znaleźć klikając w poniższy odnośnik.
8.
Każdy eliksir ma swój kolor. Nawet te uważane za bezbarwne, mają jakąś barwę. Co najważniejsze to to, co nadaje im ten odcień. A czynią to właśnie składniki. By wiedzieć, jaką dokładną barwę ma eliksir, należy znać recepturę tego magicznego płynu. W przypadku eliksiru prostego barwę nadaje mu najsłabszy składnik pochodzenia roślinnego. Natomiast w eliksirach średnich i trudnych - najsilniejszy składnik główny. Oczywiście podczas warzenia mikstury reagują na kontakt z kolejnymi ingrediencjami zmianą barwy i wydzieleniem bąbelków, lecz to właśnie wymienione wcześniej fragmenty decydują o jej ostatecznym kolorze. Wyjątkiem jest Eliksir Wielosokowy, którego odcień może się zmieniać, w zależności od rodzaju cząstki osoby, którą dodamy do jego składu.
9.
bottom of page